“Boehoe! Zwolse raadsleden willen niets doen voor kinderen die in een schimmelhuis wonen of in een onveilige omgeving moeten opgroeien.”
Dit is de tweet van Tjitske Siderius (SP), die mij er toe bracht om maandag 10 december in de raad, aan het eind van de vergadering, publiekelijk afstand te nemen van deze schandalige tweet.
Wellicht ongebruikelijk, maar wel nodig.
Wat was de situatie.
Op 15 juni 2009 heeft de raad een motie aangenomen (alleen PBZ was tegen) om een beeldengroep vanuit Rome naar Zwolle halen. De beeldengroep was ooit bedoeld voor het praalgraf van baron Joan Derk van den Capellen, maar is door de politieke situatie 2 eeuwen geleden nooit naar Nederland gebracht.
Gisteren lag het besluit voor, in lijn met de aangenomen motie uit 2009, om een budget van 100.000 euro beschikbaar te stellen voor het aandeel van de gemeente in de restauratie en het vervoer.
De SP vond dat je dit geld beter kon besteden aan kinderen in moeilijke omstandigheden en heeft daartoe een motie ingediend.
Ik zal de SP haar mening niet ontzeggen. Natuurlijk niet.
In mijn stemverklaring heb ik gesteld dat je met incidenteel geld nooit structurele zaken kunt financieren. Daarnaast, er is in Zwolle veel aandacht en budget voor de zwakken in de Zwolse samenleving.
Ook is cultuur een aspect dat bijdraagt aan de positie van de stad. En dan heb ik het nog niet eens over historisch besef: Joan Derk vd Capellen, één van de grote zonen van Zwolle.
Er is aandacht voor de zwakken in de Zwolse samenleving, maar er is ook aandacht voor culturele waarden en historish besef.
De motie van de SP werd nogal duidelijk verworpen en dat bracht Titske Siderius er toe de tweet de wereld in te sturen waarmee dit stukje begint.
De Zwolse raad wordt onrecht aangedaan door deze versimpeling van de situatie. Bovendien op een manier die het niet goed mogelijk maakt publiekelijk te reageren.
De kans bestaat dat er nu een totaal verkeerd beeld van de Zwolse raad blijft hangen.
In de Zwolse raad hebben we gelukkig geen twitterprotocol of iets dergelijks. Dat hebben we bewust niet gedaan. Wel hebben we afgesproken, dat we elkaar aanspreken, wanneer een raadslid met een tweet uit de bocht vliegt.
In de loop van de tijd dat ik twitter, heb ik met mezelf een paar regels afgesproken.
1. Ik twitter niet tijdens een debat waarbij ik woordvoerder ben. Alle aandacht houden bij het debat.
2. Als ik twitter dan gaat het over feitelijke informatie: standpunten van fracties en/of uitslagen van stemmingen.
3. Ik twitter geen waarde-oordelen over anderen. Zij kunnen zich op dat moment niet verweren.
Dat zouden er meer moeten doen, twitterafspraken met jezelf.
